Natuurkrachten

Zondag 18 juni.
Van Monterey naar San Lois Obispo.
Weer een reisdag op deze zondag. Maar het zou een korte route worden, waarbij we al genietend van de natuur, langzaam over deze kustweg verder af konden zakken naar Los Angeles, onze eindbestemming. Een goede invulling voor deze "rustdag". Helaas na de afgesloten bergpassen van vorige week, heeft ook hier de natuur zijn krachten laten zien. Al in maart van dit jaar, zijn ten gevolge van hevig regenval, grote delen van deze route onbegaanbaar geworden. Er is een betonnen brug ingestort en op een andere plek is een complete berg over de weg gezakt. Het duurt nog zeker tot juni 2018 voordat de weg weer begaanbaar is.  Dus omrijden geblazen. Nou ja omrijden, de highway is sneller, dan de kustroute. Maar niet als je toch die kustroute rijdt, tot je niet verder kan, je rijdt daarna over de snelweg om en doet dat beneden aan nog een keer. We wilden natuurlijk niets missen.
Het is er inderdaad ook super mooi. Prachtig weer, mooie natuur, de blauwe oceaan en de golven die op de enorme rotsen beuken. Je wil iedere keer weer stoppen om een foto te maken.
Toen we om de bergen heen gereden waren, moesten we wel weer even naar het noorden, want er zouden daar zeeolifanten en zeeleeuwen op de stranden liggen. Dat bleek te kloppen en hier hebben we zeker een uur staan kijken, naar die beesten die daar liggen, als barbapappa's over het strand bewegen en regelmatig met elkaar ruzie zoeken. En als ze 10/15 seconden hebben bewogen, leggen ze de kop weer neer om uit te rusten. Heel gaaf.
Op het gemakje verder naar het hotel en in het avondzonnetje met een rood wijntje op het balkon deze één na laatste vakantiedag afgesloten. Het aftellen is nu toch echt begonnen.